EditRegion3

Bill

In 1976 was de Nationale Luchtvaartschool gevestigd op vliegveld Rotterdam. Ze moest haar onderkomen delen met de Vliegdienst van Schreiner Airways die een beperkte Nederlandse operatie onderhield met een Beechcraft B200 Super Kingair voor het vliegen van zakencharters. Ook werden er controle vluchten uitgevoerd van het nationale oliepijpleiding-stelsel door een Hughes helicopter en vluchten om de kwaliteit van de lucht te meten in gebieden zoals de Botlek, Pernis en andere gebieden rondom de haven van Rotterdam waar veel olie-verwerkende industrie aanwezig was. Daarvoor gebruikte Schreiner dan de tweemotorige Piper Navajo Chieftain die ook voor lesvluchten bij de Nationale Luchtvaartschool werd ingezet. Dit "conflict of interest" speelde al langere tijd op de NLS. Meerdere leerlingen die aan de beurt waren voor hun tweemotorige opleiding op de Chieftain zagen hoe hun lesuren van het rooster werden geveegd. De commerciële belangen van Schreiner - moedermaatschappij van de NLS - werden duidelijk boven de individuele belangen van de leerlingen gesteld.

Hoofd Vliegdienst van Schreiner was Bill van Gent. Bill was een grote man. Niet groot van lengte maar wel groot in diameter. Zijn forse verschijning kreeg nog meer karakter door een grote witte snor die hem als het ware vooruit ging. Overal waar Bill verscheen werd het stil. Niet omdat men niets te vertellen had maar zijn persoon dwong als het ware die stilte af. Bill van Gent moet hierin zelf een grote rol gespeeld hebben. Hij deed het vaak voorkomen alsof hij de jovialiteit in persoon was maar onder zijn grote gedraaide walrussnor zag ik ook een tamelijk autoritair mens. Hij kende geen natuurlijke autoritiet of overwicht, maar dwong het af met zijn functie of met woorden. Want Bill was wel vaak aan het woord.

En dan viel als het ware altijd die stilte.

Zelden kwam iemand echt in verzet tegen Bill. Toch gebeurde dat op het moment dat Joop Sintjago en ik moesten beginnen aan de tweemotorige opleiding op de Piper Chieftain. Wij hadden er al ruim van tevoren op aangedrongen dat we onze opleiding zonder onderbreking wilden doorlopen. Onze instructeur, Frans Arends, die toevalig ook de chef-instructeur was van de NLS heeft dat toen voor elkaar gekregen. Hij reserveerde gewoon de Piper voor een periode van 2 weken en zette daarmee zowel Schreiner als Bill van Gent voor het blok. Er zijn wel wat gesprekken op gevolgd maar Frans kreeg zijn zin. Wij hadden als leerlingen van tevoren betaald en moesten kunnen beginnen aan dit gedeelte van de opleiding wanneer wij er aan toe waren. Wachten totdat het vliegtuig beschikbaar was omdat er geen andere commerciele opdrachten voor waren was ook in de ogen van de chef-instructeur niet acceptabel. Nadat duidelijk werd dat de Piper inderdaad voor ons beschikbaar was heeft Frans Arends zelfs zijn vakantie verzet om onze opleiding te voltooien. Wat bleef was een morele plicht vanuit onze kant om de tweemotorige traing zo efficient mogelijk af te ronden. En dat deden we dan ook, inclusief de examenvlucht op het "grote"Schiphol. Binnen 2 weken.....

En Bill?

Hij ging mee met de grote verhuizing van de Nationale Luchtvaartschool naar vliegveld Beek in Limburg. Daar zag ik nog regelmatig met name in de periode dat ik voor Schreiner in het buitenland werkzaam was. De jaarlijkse bekwaamheidstest op de simulator of op het vliegtuig van diverse Schreiner vliegers werden vaak door Bill afgenomen. Dan zag je hem weer inclusief grote walrussnor. En nog steeds voerde hij het hoogste woord. Vaak moest ik dan weer denken aan die kleine lesvliegtuigjes, de Cherokees, die de NLS rijk was. Een daarvan had een aparte registratie, een kenmerk dat me altijd zou denken aan Bil van Gent. Het was de PH-GNT.