Martinair

In september 1984 kwam de grote kans om de overstap te maken van de "kleine luchtvaart" naar een vliegtuig van een andere categorie namelijk met een gewichtsklasse ver boven 5700 kg en dan ook nog een straalvliegtuig: de McDonnell Douglas MD80. Dit vliegtuig was de opvolger van de Douglas DC9. De MD80 en de verbeterde versies MD81 en MD82 waren bij een groot aantal luchtvaartmaatschappijen ter wereld in dienst. Zo ook in Nederland en wel bij Martinair.
Het tijdperk heet vanaf nu: Flying the Big Jets. Maar het traject er naar toe bleek uitermate interessant. En dat begon al met de sollicitatie.

Simulator en vliegtraining

De vliegopleiding bij de NLS kende geen simulators. Er werd gebruik gemaakt van een zogenaamde Link-trainer en een Frasca. Dit waren trainingstoestellen geschikt voor basis opleidingen in training van instrument vliegen en twee-motorigetoestellen. Deze trainingshulpmiddlen konden echter niet bewegen en waren ook van een beperkte waarde om specifieke eigenschappen van bepaalde vliegtuig types na te bootsen. Met de zogenaamde full-flight simulators kon dit wel. De overstap die nu gemaakt moest worden van een traag, tweemotorig propellor aangedreven toestel als een Twin Otter naar een MD82 straalvliegtuig met veel complexere systemen was gigantisch. Naast de technische aspecten van het vliegtuig moest het hele crew concept - de samenwerking als team in de cockpit met zijn specifieke taken en verantwoordelijkheden weer helemaal bijgeslepen worden. Hans, onze instructeur heeft er zijn handen vol aan gehad denk ik. Het was ook zijn eerste MD82 opleiding dus hij kreeg het niet voor niets. Ook Wim, in opleiding voor zijn eerste functie als gezagvoerder bij Martinair moest naast die rol ook omgaan met een nieuwe collega die Martinair niet kende en geen ervaring had op straalvliegtuigen van enig soort. Al met al een zware opleiding voor ons allen maar wel enorm interessant om te zien hoe 2 mannen in een tijdsbestek van enkele weken worden omgesmeed tot gekwalificeerde MD82 piloten. Deze opleiding is voor mij een voorbeeld geworden hoe professioneel de Martinair training is, en wat je kunt bereiken als je er als team - instructeur en 2 leerlingen - voor elkaar bent tijdens deze zeer intensieve training. Ik hoop niet dat ik deze twee mannen teveel grijze haren heb bezorgd gedurende de opleiding.

Daarom bij deze - met ruim 36 jaar vertraging - dank je Wim, dank je wel Hans.

Martinair MD82 PH-MBZ